عنوان کتاب : دعا،کلید ظهور

در این کتاب نویسنده بر ان است تا نقش دعا در تعجیل فرج تعجیل تاکید

نموده و دلایل غفلت از برای ظهور را بررسی نمایند. 

اولین مظلوم عالم حضرت امیر مومنین (ع) می فرماید: "دعا پسر مومن

است و هر گاه بسیار دری را کوبیدی به روی تو باز می شود. "

ما معمولا در حوایج فردی خویش بر دعا اصرار میورزیم و تا استجابت کامل

ان دست از طلب و درخواست بر نمیداریم ولی به مساله و امر مهم دعا

برای تعجیل ظهور امام عصر (عج)ان گونه که باید و شایسته است اهتمام

نمی ورزیم. غافل از ان که این دعا زیباترین ارزو و بهترین دعاهاست ،زیرا

 خیر و سعادت دنیا و اخرت ما و همه وانسان ها و نیز گشایش در امور

 مادی و معنوی جهانیان وابسته به امر ظهور امام عصر اروحناه فداه

 است .به همین جهت است که ائمه(ع) ما را به این امر حیاتی و با اهمیت

 دعوت نموده اند و حضرت ولی عصر (عج)در توقیعی که به اسحاق بن

 یعقوب فرستاده اند،فرمودند:

"برای تعحیل در فرج و ظهور من بسیار دعا کنید که همانا فرج من فرج و گشایش خود شماست."

 

امام صادق فرمودند :  "همچنین شما (شیعیان)اگر این عمل(یعنی گریه

 ودعا کردن برای تعجیل در فرج را انجام دهید، خداوند قطعاً فرج و گشایش

ما را میرساند و اگر انجام ندهید این امر به نهایت خود میرسد. "

مولف کتاب شریف (مکیال المکارم) با استناد به این روایت می گوید:  

"آن چه از روایات بدست می آید، ظاهراً این است که وقت ظهور امام عصر

(عج) از امور بدائیه است که امکان پس و پیش افتادنش هست،یعنی

میتوان با دعا نمودن، فرج و ظهور امام عصر (عج) را جلو انداخت.  "

سیّد حلّاوی [شاعر اهل بیت(ع) ] قصیده ای سرود و در ضمن آن از

گرفتاری های شیعیان ، درد، رنج، شکنجه و مصایب آن ها به پیشگاه امام

عصر (ع)شکایت کرده و این قصیده را در چندین مجلس خوانده است.یکی

دو نفر از اوتاد نجف اشرف در عالم رؤیا خدمت حضرت ولی عصر (عج)

مشرف شدند. حضرت به آن ها فرمود: "بروید به سیّد حلّاوی بگویید: سیّد

این قدر دل ما را نسوزان.این قدر سینه ی ما را کباب مکن.این قدر ناراحتی

شیعیان را به گوشم مرسان.من از شنیدن ان متاثر میشم... .(لیس الامر

بیدی)،کار در دست من نیست،به دست خداست دعا کنید خدا فرج مرا

برساند .

در برخی روایات ،دعا برهی فرج از حقوق اهل بیت (ع)بر شیعیان شمرده

شده است:  چنان که امام صادق (ع) فرمودند:

"همانا از حقوق ما بر شیعیان این است که بعد از هر نماز واجب، دست

هایشان را بر چانه گذاشته و سه مرتبه بگویند:

یا ربّ محمّد عجل فرج آل محمّد(ص)؛(ای پروردگار محمّد،فرج و گشایش آل

 محمّد(ص) را تعجیل فرما)

یا ربّ محمّد احفظ غیبه محمّد (ص) ؛(ای پروردگار محمّد (ص)،  محافظت

 کن (دین را در ) غیبت محمِد(ص) )

یا ربّ محمّد انتقم لابنه محمّد(ص) )؛(ای پروردگار محمّد (ص) ،انتقام دختر

 محمّد(ص)را بگیر)  "

دعا برای ظهور امام عصر(عج) از راه های نجات در دوران ظلمانی غیبت نیز

هست؛زیرا امام حسن عسگری (ع)فرمودند:

"سوگند به خدا - فرزندم - دارای غیبتی خواهد بود که هیچ کس در آن

دوران از هلاکت و نابودی رهایی نمی یابد ،مگر آن کسی که خدا بر اعتقاد

به امامت وی استوار ساخته و بر دعا برای تعجیل ظهور آن حضرت توفیقش

ببخشد.  "

برخی از عوامل غفلت از دعا برای تعجیل درفرج عبارتند از:

• نقشه ی ابلیس برای تأخیر ظهور :

غفلت مردم از امام عصر(عج) و جدّی نگرفتن دعا برای تعجیل فرج در

فعّالیِّت ابلیس و لشکریان او ریشه یابی کرد. شیطان به عزّت خدا سوگند

یاد کرد که همه ی فرزندان آدم را اغوا کند(مگر مخلصین را)واضافه کرد ...

من نیز بندگان را از صراط مستقیم که شرع و آیین توست گمراه

میگردانم....لازم به ذکر است که در روایات اهل بیت(ع) صراط مستقیم به

ائمه (ع)تفسیر شده است.

سپس به جهت این که ظهور امام عصر (عج) ناقوس مرگ ابلیس و انهدام

سپاه او را به صدا در خواهد آورد ، طبیعی است شیطان و لشکریان او

،تمام تلاش خویش را برای یه تعویق انداختن وقت ظهور و بازداشتن مردم از

توجّه به امام عصر (عج) به کار گیرند.

• به امام معرفت نداریم:

برخی از ما برای فرج دعا نمیکنیم چون به آن حضرت معرفت نداریم یا به

دنبال کسب معرفت نبوده ایم... .

امام صادق فرمودند:"هر کس شبی را صبح کند در حالی که امام زمانش را

نشناسد به مرگ جاهلی می میرد.  "

• به امام محبّت شایسته نداریم:

حضرت خاتم الانبیا فرمودند:" هیچ بنده ای حقیقت ایمان را درک

نمیکند؛مگر این که من نزد او از خودش محبوب تر باشم وعترت مرا بیش از

عترت خود و خوانواده ام را بیش از خانواده ی خود و جان مرا بیش از جان

خود دوست بدارد.  "

حضرت ولی عصر نیز خطاب به دوستان خویش فرموده اند:"باید هر یک از

شما آن چه او را به محبّت و دوستی ما نزدیکتر می سازد به جای آورد واز

آن چه او را به کراهت و خشم ما نزدیک می نماید دوری کند. "

حضرت علی فرموده اند:"هر کس چیزی را دوست بدارد، همواره نام آن بر

زبانش جاری میشود."

• احساس اضطرار  نمی کنیم:

از دلایلی که ما برای فرج دعا نمیکنیم آن است که احساس اضطرار

نمیکنیم.یقیناً هر انسانی در طول عمر خویش حداقل یک بار اضطرار تجربه

کرده است. اگر برای عزیزان ما حادثه ای ناگوار پیش بیاید و پزشکان از

معالجه ی او نا امید شوند و بگویند دیگر از دست ما کاری ساخته نیست؛

بروید دعا کنید، چه حالتی پیدا می کنیم؟به راستی اگر برای از دست دادن

حیات معنوی و دیانت خویش این چنین نگران می شدیم؛ وضع ما و جامعه

ی ما غیر از چیزی بود که الآن هست؟ درد شناسی نخستین گام در

اضطرار است ،اوّل باید بفهمیم که چه بلایی بر سرمان آمده است و چه

خطراتی در کمین ماست .

دومین مطلب پی بردن به شدّت بیماری است .اگر کسی بداند بیمار شود

وبداند که از دست هیچ کس کاری ساخته نیست آن وقت است که مضطر

خواهد شد، باید یقین کنیم که تنها راه نجات، حضرت ولی عصر (عج)است.

سومین عاملی که حالت اضطرار را در انسان ایجاد میکند ارزش و اهمیّت

مطلب است. درست است که امروزه نارضایتی از وضع موجود جهان زبان

حال بسیاری از انسان هاست؛ امّا این زبان حال باید به زبان قال درآمده، در

قالب دعا به درگاه خداوند عرضه شود و در مسیر دعا برای ظهور منجی

عالم بشریت جهت دهی گردد؛ جامعه بشری باید از تجربه­های بسیار تلخ

گذشته عبرت بگیرد و سرنوشت خود را بدست مدعیان برقراری عدالت در

جهان نسپارد و با تمام وجود، ظهور منجی موعود را از خداوند متعال

درخواست نماید.

• از برکات ظهور بی خبریم:

ظهور امام عصر (ع) برکات مادی و معنوی بسیاری را به همراه خواهد

داشت و اگر شیعیان و مردم جهان، به این برکات واقف شوند ذوق و

اشتیاق آنان به دعا برای ظهور منجی عالم بشریت، افزایش خواهد یافت.

• نمی دانم که از مهمترین شرط های ظهور، خواست مردم است.

از دیگر عواملی که ما را به دعا برای تعجیل در فرج بی­توجه ساخته است،

عدم اطلاع از علل غیبت امام (ع) و نقش مردمان در طول کشیدن غیبت تا

به این لحظه است.

حضرت علی (ع) فرمودند:"... بدانید هیچ گاه رمین از حجّت الاهی خالی

نخواهد ماند ولی به زودی خدا مردم را به خاطر ظلم و ستم ،اسرافی که

بر خود روا میدارد نسبت به آن حجّت ،کور و نابینا میگرداند... ."

امام محمّد باقر (ع) فرمودند:"اگر خواستی خدای تعالی بر مردمی غضب

کند ما را از بین آن ها بیرون میبرد.  "

مرحوم علّامه مجلسی(ره) در ذیل این روایت می گوید:"حدیث فوق دلالت

می کند که غیبت امام غضب الاهی برای اکثر مردم است."

• از غربت امام در غیبتش بی خبریم:

حضرت امیر المؤمنین (ع) به اصبغ بن نباته قرمودند:

"صاحب هذا الامر الشرید الطرید الفرید الوحید   "

(امام) عهده دار این امر(حضرت مهدی(عج)) همان رانده ی آواره بی کس

تنهاست".

دوران غیبت، دوران صبر و انتظار امام است .دورانی است که خار در چشم

،استخوان در گلو مأمور به سکوت و خانه نشینی است .

شیعیانش، او را فراموش کرده اند .«هل من معین»اش را پاسخ نمی

دهند،برای فرجش دعا نمی کنند، بسیاری از آنها سرگرم مال و منال و

مقام و لذّات دنیایی گردیده و به خواسته های امام خود بی توجّه هستند.

• ما را از شمشیر امام ترسانده اند:

مبالغه در ترسیم قهر و غضب امام، پس از ظهور و گردن­هایی که زده خواهد

شد و جوی های خون که به راه می افتد، به گونه ای ذهنیت همگان را

شکل داده است چگونه می توان از کسی که گمان می کند اگر امام زمان

(عج) بیاید گردن او را خواهد زد توقّع داشت که برای ظهور امام دعا کند و

تعجیل در فرجش را از خداوند تعالی در خواست کند؟

آن چه از روایات بر می آید این است که اغلب جنگ ها و خون ریزی ها و

کشتار ها قبل از قیام امام(عج) رخ میدهد و ربطی به ظهور ندارند بلکه

ناشی از تقابل قدرت های مستکبر عالم است همانند آن چه امروز در

عراق مشاهده می کنید.

امام باقر (ع)فرموده اند:" او (امام زمان (عج) ) از همه ی شما بیشتر

مردمان را پناه می دهد و از همه ی شما علمش افزون تر و رحمت و

لطفش فراگیرتر است".

• از معارف اهل بیت (ع) دور هستیم:

یکی دیگر از دلایل غفلت ما از امام زمان(عج) که توفیق دعا برای فرج را از ما

سلب می کند، دوری ما از معارف اهل بیت (ع) است.

در روایتی حضرت امام صادق (ع) فرموده اند: " هرکس به سخنان گوینده

ای گوش فرا دهد، پس به تحقیق که او را پرستیده است؛ پس اگر ناطق از

جانب خداوند باشد فرد گوش دهنده ، خدای متعال را پرستیده است و اگر

از جانب  ابلیس باشد همانا شنونده، ابلیس را پرستش کرده است."

پیشوایان معصوم (ع)، شیعیان خود را در حوزه ی مسایل معرفتی و

اعتقادی از رجوع به دیگران  به شدّت بر حذر داشته اند، تا آن جا که امیر

المؤمنین(ع) فرموده اند:

"  لا تأخذ الّا عنا تکن منا  (علوم دینی و دانش خود را از غیر از ما اهل بیت مگیر تا از ما بوده باشی.) "

• چون نمی دانیم دغدغه ی همه ی اهل بیت(ع) فرج بوده و هست:

1- خود ان حضرت برای فرج خویش دعا می کند؛ یعنی دعا برای تعجیل در

فرج، تأسی کردن به وجود مقدّس امام عصر(ع) است. جالب است که

بدانید اوّلین دعایی که مولای ما پس از تولّد خجسته اش بر زبان جاری

فرمود دعا برای ظهور خویش است.

 . . . خداوندا وعده ای که به من داده ای وفا کن و امر مرا به اتمام برسان و

گام های مرا استوار گردان و زمین را به وسیله ی من پر از عدل و داد کن.

2- اجداد طاهرینش، برای فرج امام عصر (عج) دعا و برای غیبت او گریسته اند.

حضرت علی(ع) می فرمایند:" چه قدر مشتاقم که ان ها (امام مهدی(عج)

و یارانش) رادر روزگار تشکیل دولتشان ببینم. "

آن حضرت فرموده اند:

"  ای پسر بهترین کنیزان؛ تا به کی باید انتظار کشید؟ "

3- خود آن بزرگوار ، شیعیان خویش را به دعا برای فرج امر کرده اند.

4- ائمه اطهار (ع) ما را به دعا برای فرج امر و توصیه کرده اند.

یکی از یاران امام هادی(ع) از آن بزرگوار درباره ی برنامه ی عملی شیعه و

وظیفه ی عمومی شیعیان در زمان غیبت امام عصر(عج) سؤال کرد:

"  کیف تصنع شیعتک؟  (شیعیان چه کاری (در زمان غیبت ) انجام دهند؟)

آن حضرت فرمودند:

علیکم بالدعا و انتظار الفرج  

 (بر شما باد به دعا و نیایش برای فرج و دارا بودن حالت انتظار)