پیرامون مقام امام زمان (عج)

نمدپوشی که صاحب کرامت بود .

هنوز چند قدمی  با مسجد فاصله داشتم که دیدم جنازه ای را در نهایت سادگی همراه

چند تن از باربری های بازار تشییع می کنند.آنچه حیرتم را بر انگیخت این بود که دیدم

یکی از تجار معروف اصفهان با چشم گریان پشت سرتابوت می رود. من اورا می

شناختم ، با خود گفتم اگر این میت از بستگان نزدیک اوست چرا جنازه را بدون اعلام

قبلی این طور بی اهمیت حرکت داده اند و اگرمیت با این بازرگان بستگی ندارندچرا در

عزای او پریشان هستند .در این فکر بودم که آن تاجر چشمش به من افتاد و جلو آمد و

گفت : آقا به تشییع جنازه اولیاء حق نمی آیید ؟

سخن او چنان در قلبم تاثیر گذاشت که نماز جماعت را رها کردم و در تشییع جنازه

شرکت کردم هنگامی که به غسال خانه رسیدیم من در گوشه ای نشستم و به فکرفرو

رفتم در این حال بودم که آن بارزگان کنارم نشست و گفت :از من نپرسید که این جنازه

کیست ؟ شتاب زده پرسیدم :این میت کیست ؟گفت:می دانید که امسال برای حج

عازم مکه شده بودم ،آشنایی من بااو ازاین سفر پیدا شد .سپس ماجرا را این چنین

شرح داد:قافله به قصد حج از اصفهان حرکت کرد.هنوز مسافتی تا کربلا مانده بود که

تمام وسایلم مورد دستبرد واقع شد ومفقود گردید.وقتی وارد کربلا شدم در موقعیت

دشواری قرار گرفتم.از یک طرف شوق مکه و از طرف دیگرادامه سفر برایم امکان نداشت

خیلی متاثر شدم و نمی دانستم چه کنم.از کربلا به نجف رفتیم.شبی تنها به قصد کوفه

از نجف خارج شدم.افسرده ونگران گام بر می داشتم که دیدم سواری در کمال شکوه و

بزرگی در برابرم پیدا شد وقتی جمالدل آرایش را دیدم ، نشانه هایی را که برای امام

زمان (عج) بیان شده در آن بزرگوار مشاهده نمودم .انکاه من ایستاد ند و فرمودند:چرا

این طور افسرده ای ؟چون دیدم آن بزرگوار اصرار دارند سرگذشتم را شرح دادم .در این

هنگام شخصی را به نام هالو صدا زدند. بی درنگ نمد پوشی پیدا شد که من او را در

بازار اصفهان دیده بودم . حضرت رو به اونموده و فرموده : اسباب سرقت شده اش را به او

برسان و او را به مکه ببر و باز گردان ،آقا این جمله را فرمودند و رفتند .در وقت مقرر به

وعده گاهی که هالو گفته بود رفتم ، اسباب گمشده را دستم داد و گفت :اکنون برو و

موقع مقرر به میعادگاه بیا تا تو را به مکه برسانمدر محل حاضر شدم وی نیز آمد وگفت:

پشت سرم حرکت کن هنوز بیش از چند گام نرفته بودیم که به مکه رسیدیم . او از من جدا شد
بعد از مناسک حج در محلی که قرار گذاشته بودیم حاضر شدم وبا هم به کربلا بر گشتیم

هنگامی که خواست از من جدا شود گفت: از تو خواسته ای دارم که امید وارم هر وقت

وقتش رسید انجام دهی  این را گفت ورفت .

روزها سپری شد و سر انجام وارد اصفهان شدیم نخستین روزی که به بازار رفتم جمعی

به دیدارم آمدند ، ناگهان دیدم هالو ، وارد حجره شد اما همین که خواستم به احترامشا

اشاره ممانعت کرد و دستور داد چیزی اظهار نکنم .بعد هم مانند دیگران قلیانی کشید و

چای خورد .وقتی خواست برود نزد من آمد وآهسته زیر گوشم گفت :امروز دوساعت قبل

از ظهر مرگم فرا می رسد ، تو در همان ساعت بیا و کفن و دفنم را بر عهده بگیر .

من شگفت زده بر جای ماندم .دوساعت مانده به ظهر به خانه اش رفتم و دیدم جان به

جان آفرین تسلیم کرده است .چند تا کشیک چی اطرافش جمع شده بودند همان طور

که قول داده بودم کفن و دفنش را بر عهده گرفتم.در این قضیه نکات مهم و ارزشمندی

وجود دارد که هریک درسی روشنگر و پیامی بیدادگر وجوددارد .

اکنون چند نکته به اختصار خاطر نشان می گردد.

نخستین نکته : ((انسان در گرداب شداید))

از این حقیقت تاریخی دو موضوع شایان اهمیت است ، یکی این که امام زمان (عج)پناه

و فریاد رس همگانند ،دوم اینکه از وظایف شیعیان این است که که در شاید به آن حضرت

توسل جویند .

بحث در مورد این دو موضوع از حوصله این رساله خارج است و خود مستلزم کتاب

مستقلی می باشد اما به عنوان تذکر و عطف توجه ، مطالبی پیرامون هر یک یاد آور می شویم .

منصب پناهندگی و فریاد رسی

یکی از القاب آن بزرگوار "کهف" است که به معنای پناهگاه می باشد. او ملجا هر

دردمندی است . در زیارتی که سید بن طاووس نقل کرده است :"السلام علی مفرج

الکربات"سلام بر گشایشگر سختی ها و دشواری ها

یکی از القاب حضرت مهدی (عج) "غوث" به معنای فریاد رس است و در زیارت آل یاسین

چنین عرض سلام داریم :"السلامٌ علیک ایها العلم ٌ المنصوب و الغوث و الرحمةالواسعة"

سلام بر شما ای پرچم افراشته شده و ای دانش ریخته شده و ای فریاد رس و رحمت

گسترده .

خداوند نیز توسل به رحمتش را مایه قربمعنوی و رستگاری ابدی دانسته است .

راه رهایی از دشواری ها

همان طور که گفته شد یکی از وظایف شیعه توسل به امام عصر (عج) و استمداد از آن

حضرت است.شیعه به هنگام سختی ها و شداید نباید خود را ببازد و از درون بشکند

بلکه باید به واسطه فیض الهی یعنی حضرت مهدی (عج) متوسل شود .

طبق آیه 180 سوره اعراف پروردگار را به واسطه پیامبرو اهلبیتش (ع)که اسماء حسنی

الهی هستند بخوانیم و به غیر این بزرگواران دل نبندیشم و استغاثه نکنیم.

زبان حال

گرچه یر ای حاجت گرفتن از امام زمان (عج)دعاها و نمازهای مخصوصی وارد شده اما راز

مهم و عامل اصلی که موجب لطف مولا و باعث حل مشکلات می گردد پیوند قلبی و

ارتباط روحی با حضرتش می باشد و هر کس، هر وقت و هرجا گرفتار دلسوخته ای از

ژرفای جان ، حجت خدا را بخواند و دل از هرچه غیر اوست برگیرد قطعا مورد توجه آن

بزرگوار قرار می گیرید .

شاهد این مطلب حکایت های فراوانی است که نمونه ای از آن در کتاب ذکر شده است .

نکته دوم ((گوهر های پنهان ))

بیشتر مردم اهل کرامت را در افراد برجسته می جویند ولی از گوهر های پنهان در

اجتماع غافل اند حال آنکه اکثر صاحبان فضیلت به طورساده زندگی می کنند .البته در

بین کسانی که موقعیت اجتماعی دارند و یا صاحب ثروت هستند نیز چهره های معنوی

وجود دارد اما نکته مهم این است که اولیاء خدا هیچ گاه خودنمایی ندارند و از خود

پرستی پیراسته اند .

از امیرمؤمنان حضرت علی (علیه السلام)  روایت شده که فرمودند :خداوند تبارک و

تعالی چهار چیز را در چهار چیز مخفی نموده است،

1-رضا و خشنودی اش را در بندگی و طاعتش قرار داده است .

2-ناخرسندی و کراهتش را درمعصیتش نهاده است .

3-اجابت و حاجت دادنش را در دعا کردن مخفی کرده است.

4-ولی و دوستش را در بین اجتماع نهان داشته است .

راستی چه کسی گمان داشت  کشیک چی بازار دارای مقام طی الارض بوده و هنگام

مرگش را بداند ؟

نکته سوم ((تشرف در زمان غیبت طولانی ))

آنچه مورد سوال برخی در این زمینه شده است با وجود بیان صریح حضرت حجت (عج)

درباره تکذیب مدعی مشاهده در ایام غیبت طولانی ، چگونه بین این دو موضوع

سازگاری تصور می شود .

امام(عج) این بیان صریح را در نامه خود به علی بن محمد سمری آخرین نماینده خود

ارائه داده اند که در کتاب آمده است .

نفی نیابت خاصه در دوران غیبت طولانی

اما عصر (عج)در زمان غیبت طولانی نماینده خاصی به اسم و رسم معین ندارند و چنین

ادعایی از هیچ کس پذیرفته نیست .بنابراین تمام مدعیان نیابت خاصه که ادعا می کنند

رابطه بین مردم و امام بوده و به اختیار خویش وی را مشاهده می کنند دروغگویند .پس

این موضوع منافات ندارد با اینکه جمعی از شیفتگان مخلص به اراده امام (عج)خدمتش

شرفیاب گردند یا برخی از مردم درمانده ، حضرتش را بخوانند آنگاه به حضورش برسندو از

گرداب بلا برهند .

مدعیان بی حقیقت

گرچه در هر عصری اهل فضیلت وجود دارند و بسا شخصیت های علمی و معنوی که

مورد لطف خاص حضرت بقیة الله (عج)قرار گرفته ، دارای کشف و کرامات بوده و آگاه به

اسرار و حقایق می باشند اما سخن در این است که عناصر بی حقیقت و شیادان دنیا

پرست در هر زمانی از عقیده و ایمان مردم نسبت به معبود واقعی و حقایق آسمانی

سوء استفاده کرده و بی خردان  و زود باوران هم که قدرت تشخیص  حق از باطل را

ندارند فریب خورده و حتی در این راه جان فشانی هم می کنند.

بدبختی بزرگ این است که است که این احمقان خوش باور ، با اینکه مرشدشان نادم

گشته باز هم با ارادت بدعت ها و انحراف های وی را ادامه می دهند و تا ابد جمعی را به

باطل سوق داده و بر عذاب مخترعش می افزایند ، که حکایت سید غضنفری گویای این

حقیقت تلخ است .

ریشه بدعت ها و مکاتب انحرافی

 مکاتب انحرافی و بدعت های شیطانی ار دو مبدا ریشه می گیرند:

• اول جاه طلبی و دنیا پرستی مدعیان بی حقیقت

• دوم جهل عوام و نادانی مردم ظاهر بین و بی بصیرت

ابن دو عامل هر دو در یکدیگر موثرند. عبدالله مسکان گوید:از امام صادق شنیدم که می

فرمودند:از جاه طلبانی که ریاست را به خود می بندند بهراسید و بگریزید،زیرا  سوگند به

خداوند که کفش ها در پی مردی به صدا در نیاید مگر اینکه خود هلاک شود و نیز دیگران

را به هلاکت اندازد.  .

نکته چهارم ((کتمان و رازداری ))

اگر بار دیگر به فرازهایی از ماجراییکه در آغاز این نوشتار گذشت توجه کنید بیانگر دل

های ملکوتی همیشه رازدار ، آرام و بی تظاهرند.اهل بصیرت و مردان با حقیقت هرگز

دیگران را به مقام روحی و امور عبادی خود متوجه نمی سازند و کوچک ترین ادعایی

ندارند .اکنون یکی از آن چند خاطره از حالات مردان ربانی که در کتاب آمده را برایتان نقل

می کنم ، سپس آیات و احادیثی را در این باره خاطر نشان می سازیم .

برترین کرامت (حاج شیخ حسن علی اصفهانی )

اوصاف معنوی و کمالات روحی این ستاره درخشان فراوا ن است اما ویژگی بزرگ او که از

همه کراماتش برتر است مبارزه با حب نفس و جاه طلبی و پرهیز از اشتهار به مقامات

سلوک می باشد. زیرا تنها نماز و روزه ملاک تقوا نیست ؛ مهم تر از هرچیزی تسلط بر

مقام پرستی  و شکست بت های نفسانی است .از هر کشف و کرا متی بالاتر ، ترک

خودستانی است. نخستین شرط آدمیت ، مبارزه با خودپسندی و خود محوری است.

اولیاء الهی  نه تنها از افشای مقامشان گریزانندبلکه اگر احیانا پرتویی از شوون باطنی

انها آشکار شود ،با سکوتشان برآن سرپوش می نهند تا مبادا دیگران آنها را دارای مقام و

منزلتی بدانند.

خودستایی ممنوع

خداوند در قرآن فرموده است :خویشتن را وارسته و پاک و منزه نشماری ،  خداداناتر

است به آنکه پرهیزکار تر می باشد .

امام باقر(ع) در شرح و تفسیر این آیه فرمودند:هیچکس نباید به فزونی نماز و روزه و زکات

و حج وعمره و عبادتش به خود ببالد .

نکته پنجم((خدمتگذاران با اخلاص))

نکته دیگر ی که از قضیه نمود پوش صاحب کرامت استفاده می شود این است که طی

الارض و انجام اموری از این قبیل ، مقام نوکران حضرت بقیة الله(عج) است . اما عظمت

خود آن بزرگوار فوق تصور بشر است .

پیرامون مقام امام زمان (عج)

در معرفت نور مقدس آن حضرت (عج)باید به مکتب وحی و انچه خدا درباره وی فرمودند

مراجعه کرد و از فروغ کتاب و سنت بهره  گرفت چنانچه در سلام به اما م زمان (عج) آمده است :

السلامٌ عَلَیکَ سلامٌ مَن عَرَفَکَ بما عَرفک بِه الله

سلام بر تو ، سلام کسی که تورا شناخت به آنچه خدا تورا به آن معرفی کرد

• نور رب

او نور پروردگار است ، در آیه ۶١ سوره زمر فرمودند:زمین به نور پروردگارش روشن گردد.

• دانش ناب

او سراسر علم و حکمت است و خدا او را دانش ناب خلق کرده ، چنانچه در زیارت آل یاسین می خوانیم :

سلام بر تو ای پرچم افراشته شده و ای دانش ریخته شده

• محرم اسرار الهی

او صاحب رازهای خداوندی است و اسرار پروردگار نزد وی می باشد ، چنانچه در زیارتش

می گوییم :سلام بر تو ای نگهدار رازهای پروردگار جهان ها.

• معیار  برتری پیامبران

جلالت شان حضرت بقیة الله (عج) چنان است که در عالم اظله و اشباح ، پرتویی از

عظمتش بر انبیاء می تابد و اشعه ای از خورشید تابناک کمالاتش برانان جلوه می کند

سپس آنان که به برتری و مقام آن حضرت اعتراف نموده و ابراز شوق کردند مدال عزم

گرفتند و از صاحبان عزم شدند ولی آدم که دچار ترک اولی گردید و نتوانست  بی تزلل  و

استوار اقرار نماید و توسل جوید از این کمال معنوی و نشان پر افتخار محروم شد.خداوند

در قرآن مجید فرمودند:قطعا فرمان دادیم به آدم از قبل ،پس وانهاد و ترک کرد و برای او

تصمیم قطعی و قصد جزمی نیافتیم .

• پیراهن پیامبر ، بر قامت او

پیامبر اکرم (ص) در راه مبارزه با شرک و نشر اسلام و احیاء توحید از آغاز بعثت تا پایان

عمر گران قدرش زحمات و صدمات زیادی دید و در کوچه و بازار تمسخرها شنید ولی در

راه خدا صبر کرد.

یکی از حوادث رنج آور وقتی بود که بر اثر ضربه ای به صورتشان دندان مبارکش شکست

و خونی از بین ان جاری شد که دهان مطهرش راگرفت و آستین پیراهنش را رنگین

ساخت . این پیراهن آغشته به خون پیامبر (ص) برای حضرت مهدی (عج) ذخیره شده تا

روز ظهورش بپوشد .آیا ذخیره شدن پیراهن کرباسی پیراهن (ص) برای حضرت مهدی

(عج) چه معنا و مفهومی دارد ؟شاید یکی از اسرارش این باشد که امام زمان (عج)

احیاکننده آرمان پیامبر اکرم (ص) و زنده کننده هدف رسالت آن بزرگوار است .شاید یکی

دیگراز اسرارش این باشدکه پیش از ظهورش چنان مردم از بنی هاشم رنج کشیده و

خون دل خورده اند تا پرچم حق برافراشته گردد به خیال ظلمی دیگر در پوشش نهضت

اصلاح گری ، به لعن و نفرین او می پردازد ؛ از این رو موقع قیامش پیراهن جدش را می

پوشد تا شرق و غرب جهان بدانند حساب او از دیگران مدعیان جدااست .شاید یکی دیگر

از اسرارش این باشد که چون امام عصر برای ریشه کن ساختن ظلم و بت پرستی قیام

می کند و عدل ویکتا پرستی را در جهان گسترش می دهد هنگام ظهورش همان پیراهن

را بر اندام دارد که به خون دندان جدش رنگین است همان دندانی که از بین آن لا اله

الاالله و شعار اسلام و مبارزه با شرک در دنیا منتشر گردید .

ممکن است اصلاما اسرار آن پیراهن را ندانیم و ان شاالله روز ظهورش از زبان خودایی

خودش  بشنویم . ما فقط می توانیم بگوییم قطعا در آن جامه رمز و رازی وجود دارد که در

آن صندوقچه به وسیله امام (ع) دست به دست گشته تا به امام عصر (عج) رسیده و

تنها برای او ذخیره شده است .

• معرفت به حضرت حجت (عج) و نجات از مرگ جاهلیت

چنانچه مرگ از نظر ظاهر با یکدیگر فرق دارند از نظر باطن نیز متفاوتندو حتی آنان که  از

نظر  ظاهر شبیه یکدیگر مرده اند مثلا همگی در دریا غرق شده اند امکان دارد مرگشان

از جهت باطن به گونه ای متفاوت باشد .

یکی از عواملی که شکل باطن مرگ ها را متفاوت می سازد معرفت به حضرت حجت

(عج) است . اذان و نماز و روزه و حج و مسلمان زاده بودن به تنهایی انسان را از مرگ

جاهلی نمی رهاند بلکه آنچه عامل اصلی سعادت است  معرفت به امام عصر (عج)و

اعتراف به ولایت و مفروض الطاعه بودن آن حضرت می باشد .این مطلب نه ادعایی بی

برهان ، بلکه حقیقتی روشن می باشدکه اخبار و احادیث بسیار بر آن دلالت دارد که

یکی از این احادیث را احمد بن ادریس نقل کرده که گفت :

از امام صادق پرسیدم :آیا پیامبر فرمودند :هرکس بمیرد در حالیکه امام خود را نشناخته

باشدبه مرگ جاهلیت مرده است ؟حضرت فرمودند آری

• اطلاع از احوال و اخبار

یکی از جهات علم حضرتش اطلاع از اوضاع و احوال مردم می باشد . هر حادثه در هرجا

رخ دهد ، هر فکری در مغز هر انسانی راه یابد ، هر چشمی به هر جا بنگرد و...همه را

میداند و می بیند .خلاصه او به تمام افکار و حالات احاطه علمی  دارد ، چنانچه خود در

توقیعی که بدست   شیخ مفید رسید فرمودند:دانش ما بر اخبار شما احاطه دارد و چیزی

از گزارش هایتان بر ما پوشیده و پنهان نیست .

قران و روایات گویای این حقیقت است که خدا و رسول و اهل بیت (_ع) به همه کردار و

اندیشه ها چه پیدا  و پنهان آگاهند و گردش چشم ها و راز دلها را می دانند .